4. júlí - 25. göngudagur

100 ára afmælisdagur Ástu heitinnar tengdamömmu minnar fyrrverandi, yndislegrar konu sem ég minnist með mikilli hlýju.  

Það var kalt í kofanum í nótt.  Fengum okkur te og kex og héldum út í kuldann klukkan sex.  Við vorum vel dúðuð enda í 1200 metra hæð og það slyddaði um tíma á okkur.  Það var hratt gengið niður og maður fann hvernig hlýnaði eftir því sem við færðumst neðar.  

Það voru malarvegir í byrjun en svo komu skógarstígar og steyptir vegir.  Það var gengið mjög hratt og það kom að því að Ger lét í sér heyra.  Hann sagðist ekki geta gengið svona hratt, hann var ekki kátur og Daníel sagði honum að vera þá fyrstur og ráða bara hraðanum þannig að vonandi verður þetta í lagi ef við verðum þrjú saman áfram.  Ótrúlega fyndið þegar fullorðnir karlar láta svona, jæja ég hlæ bara að þessu haha.  

Það gekk vel að ganga niður, alveg niður í dalverpið, og við komum við í sjoppu á leið okkar í gistinguna og ég fékk mér pylsu.  Gat fengið ýmislegt á pylsuna en þurfti að borga auka fyrir allt nema tómat, sinnep og remúlaði.  Ég spjallaði nú aðeins við afgreiðslumanninn, sagðist geta fengið allt á pylsuna ókeypis heima og þá lét hann mig hafa laukinn með, sagðist vera í góðu skapi haha.  

Nú erum við komin í Hytte Furulund.  Lítil, falleg og notaleg hytta með heitu vatni, eldavél og öllum græjum og meira að segja wi-fi.  Nú er ég lúin, gott var að fá þvottavél og þurrkara eftir slarkið í gær.  Sluppum betur í dag, aðeins smá rigning í byrjun og hér skein sól þegar við komum í hyttuna.  

Daníel ætlar að bjóða okkur í mat, búinn að versla ýmislegt blessaður, en það verður farið snemma í háttinn enda allir þreyttir.  Það gengur bara vel hjá mér, engir íbúar og ökklinn bara ágætur.  Nú tel ég niður, 9-10 dagar eftir þar til ég dett niður til Niðaróss.  Ég er farin að finna fyrir meiri þreytu í fótum, farið að langa í soðna ýsu, knúsa fólkið mitt og hitta alla vini mína.  

Margt sem kemur í hugann á langri leið - hvað ég er rík að eiga ykkur að.  En ég er bara kát og tek dag í senn.

"Ekki gráta vegna þess að það er afstaðið - brostu vegna þess að það átti sér stað"

Takk elsku vinir fyrir að fylgjast með mér og skrifa mér kveðjur!

Pílagríminn sem er enn hress og hlakkar til næsta dags.

 

PS - Sonja sem skrifaðir hjá mér um daginn - hvað heitir pílagrímasíðan þín??

3. júlí - 24 göngudagur

Við Ger borðuðum kvöldmat ásamt Daníel, manninum frá Sviss sem braut saman þvottinn fyrir mig, og Erik frá Noregi í gærkvöldi á hóteli á hótelinu við hliðina á kojugistingunni okkar.  Fínn matur og ég sofnaði fljótt og svaf vel í því efra.  

Í morgun var blautt og þokuslæður í fjöllum.  Við fengum morgunmat á hótelinu klukkan sjö og hálfátta héldum við af stað, ég, Ger og Daníel sem vildi endilega ganga með okkur.  Við vorum vopnuð gúmmígöllunum og fyrstu þrjá og hálfa kílómetrana þurftum við að ganga veginn en svo var haldið á brattann, já heldur betur, snarbratt, örmjótt, blautur stígur, ég taldi mörgum sinnum upp á 50 og fór jafnvel upp í 60, þar til við vorum komin upp í 1200 metra hæð.  Þá tóku við góðir stígar, ekki mikið upp og niður.  Það var þokusúld og kalt en logn.  

Við vorum ekki mikið að stoppa, bara rétt til að drekka og nærast aðeins.  Falleg vötn, kindur með lömbin sín, lóusöngur enn og aftur, allt þetta lét mig gleyma því að stundum var þetta erfitt.  Og svo kom að því að hæsta toppi á Ólafsvegi yrði náð!  Daníel var alltaf aðeins á undan okkur Ger en nú stoppaði hann allt í einu og sagði:  "Rúna þú átt að vera fyrst á toppinn" - tillitssamur kallinn.  Ég dreif mig alla leið og fagnaði eins og sigurvegari - 1314 metra hæð!!  

Við höfðum farið úr 800 metrum í 1200 svo niður í 900 og loks í 1314 - alveg æðislega gaman - búin að bíða eftir þessu lengi.  En það var kalt á toppnum, rok, súld og tveggja gráðu hiti.  Gangan gekk vel og í albergið Ryphuset komum við klukkan hálf eitt eftir snarpa 21 kílómetra göngu á 5 klukkutímum.  Þetta er dalakofi með 11 dýnuplássum, gashitara og eldavél, nóg af öllu og hægt að versla ýmislegt ef maður er svangur.  Daníel náði í vatn í lækinn, kveikt á öllu og vatnið soðið til að hita mat og te og auðvitað strjúka sér létt um andlit til að hressa sig við.

 Ekkert rafmagn, ekkert símasamband en ég er bara svo glöð að vera komin hingað.  Við vorum þau fyrstu sem litum hér inn og gátum því valið okkur rúmstæði.  Nú er ég búin að borða, búa um mig og svo skín sólin hér fyrir utan og þurrkar skóna mína.  Þetta var góður dagur og á morgun verða það víst 28 kílómetrar, niður að mestu leyti.  

Klukkan hálf fimm í dag birtust hér fimm norskar konur sem eru að ganga veginn í nokkrum hlutum árlega.  Mikið fjör, spjallað og hlegið.  Það verður gaman að sjá hamaganginn í fyrramálið ef við verðum ekki farin á undan þeim.  Klukkan hálf fimm kom annar maður hingað og þá vorum við orðin níu - þröngt á þingi.  Svo klukkan hálf tólf komu tvær konur í viðbót!  Allt fullt, ekki þverfótað fyrir fólki út um allt.  

"Hve indælt það er að gera ekki neitt og hvíla sig svo vel á eftir"

Pílagrímakonan í dalakofa